Hoi hoi!

Hierbij het tweede deel van de eerste week van onze avonturen in Paramaribo! En ook een deel van week twee.

Ik was gebleven bij zaterdag 14 februari, Valentijnsdag! In de ochtend hebben Samantha en ik geshopt voor lange broeken aangezien we deze aan moeten op stage. Daarna hebben we lekker een Surinaamse maaltijd gegeten aan de Waterkant en net op moment dat we weg wilden lopen werden we aangesproken door een groepje Surinaamse mannen. Ze boden ons een drankje aan het hebben gezellig gekletst. Het waren erg aardige mannen en hadden geen rare bijbedoelingen. Uiteindelijk hebben ze ons zo’n beetje de hele middag door Paramaribo gereden; van de centrale markt, naar de voetbalwedstrijd van twee neefjes van een van hen, naar Zanzibar en weer netjes naar huis.

Op zondag hoopte ik lekker uit te kunnen slapen, want vandaag was de grote dag waarbij de opzoek gingen naar dolfijnen en kaaimannen. Maar helaas zit er een kerk achter ons huis en werden we al op tijd wakker gemaakt door een hoop gezang en geschreeuw. Om 15.00u was het zover en hebben we een taxi gebeld die ons naar Leonsberg bracht. Dit was de verzamelplaats om per boot te vertrekken en op zoek te gaan naar dolfijnen. Al vrij snel werden de eerste dolfijnen gespot en gingen alle boten erop af. Na ongeveer twee uurtjes varen op de Surinaamse rivier en genietend van het mooie weer en de omgeving kwamen we aan bij een klein dorpje. Hier kregen we drie heerlijke Surinaamse lekkernijen zoals Baka Bana (gebakken banaan). Vervolgens hadden we de tijd om lekker rond te lopen en het dorpje te verkennen. Terwijl het grootste gedeelte van ons groep al weer eerder terug ging met de boot naar Paramaribo bleven wij (Samantha en ik) over met de twee Belgische meiden en een man en vrouw uit Canada. Om 19.00 uur moesten we allemaal klaar staan en zouden we samen met onze twee bootsmannen op zoek gaan naar kaaimannen!! Het was allemaal erg spannend en vooral omdat we met 8 personen in een super kleine boot (korjaal) in het donker het moeras ingingen. Bang om om te vallen zat iedereen erg stil in de boot en moesten we onderweg bukken voor een brug en de boot uit om over een helling te gaan. Na de helling kwamen we in het moeras waar het stikten van de muggen. Ondanks dat ik me nog goed had ingesprayd met anti-muggenspul werd ik toch lek gestoken. In het moeras gingen we opzoek naar de kaaimannen door met zaklampen over het water heen te schijnen, wanneer je dan rode puntjes ziet zijn dit de ogen van de kaaimannen. Al snel had onze bootsman drie kaaimannen gevangen die vast gehouden moesten worden. Ik heb dit mooi aan de anderen overgelaten en de kaaimannen pas vastgepakt toen we weer op de heuvel waren. Na de fotoshoot met de kaaimannen zijn ze weer terug gezet in het moeras en voerden wij terug naar het dorpje. Aangekomen in het dorp kregen we een lekker biertje en regende het vieze zwarte kevers. Toen onze bootsman zo ver was gingen we met een soort van speedboot terug naar Paramaribo en genoten van de ontzettend mooie sterrenhemel. Weer terug op het vaste land bracht het Canadese stel ons naar huis. Eventjes waren we verdwaald omdat ik dacht de weg te weten, maar helaas zat ik fout… Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en zijn we veilig thuis afgezet. Het was een hele mooie, spannende en vooral indrukwekkende dag.

Door al deze avonturen zal je bijna vergeten dat we nog stage moeten lopen, maar maandag was het dan toch echt zo ver. Voor het eerst op onze fietsjes over de drukke weg, in de warmte kwamen we zwetend aan op stage. We kregen meteen wat te eten en toen de kinderen ons zagen werden we warm begroet. Ze waren ontzettend nieuwsgierig en wilden alles van ons weten. Je zag meteen goed wie de wat ondeugendere kinderen waren en wie zich wat meer op de achtergrond hield. Het was een interessante week waarin we de kinderen wat beter hebben leren kennen en al een aantal activiteiten met ze hebben gedaan. Er is totaal geen structuur in het kinderhuis en de kinderen luisteren dan ook nergens naar. We zijn een middag naar de speelzolder geweest en dit was chaos, ze luisterden niet naar ons en trokken alles los. Maarja eigenlijk kunnen we ze ook niks kwalijk nemen, want ze waren zo enthousiast dat ze eindelijk weer mochten spelen en er is nooit iemand die hen regels leert of structuur brengt. Dit wordt dus nog een hele uitdaging voor ons en komen tot nu toe elke dag gesloopt terug van stage. Wat wel erg leuk was is dat we op dinsdag mee zijn geweest naar een Hindoestaanse kerk. We kregen een ‘Sari’ aan, dit is traditionele Hindoestaanse kleding en gingen met de kleintjes mee in de bus. Hier hebben we ongeveer twee uur gezeten en gezellig gekletst met de kleine kinderen. Ze wilden alles weten over Nederland en vonden sneeuw en ijs erg interessant. Na lekker warm te hebben gegeten gingen we weer terug naar het kinderhuis en zat voor ons de dag erop.

Op donderdag waren de kinderen vrij en hebben we in de ochtend met de kleintjes gedanst op o.a. Kabouter Plop en hoofd-schouders-knie-en-teen. In de middag zouden we naar de speelzolder gaan, maar terwijl wij een gesprek hadden met onze stagebegeleidster heeft iemand van de kinderen het slot van het hek kapot gegooid, waardoor we als straf de speelzolder dicht hebben gelaten. Heel zielig voor de kinderen die er niks mee te maken hadden, maar hopelijk beginnen ze op deze manier naar ons te luisteren. ’s Avonds gingen Samantha en ik eerst naar de film ’50 Shades of Grey’ in een grote bioscoop in de Hermitage Mall en hebben daarna gedanst in ‘Havana Lounge’. Het was een gezellige avond en in Havana hing een erg ontspannen sfeer. Mannen en vrouwen, jonger en oud, blank of getint, het maakte niet uit en iedereen was gemixt. In het begin werd er Latin gedanst waarbij ik m’n ogen uitkeek. Samantha en ik moeten toch maar snel op les hahah, want ik kan er helemaal niks van.

Vrijdag was onze eerste brakke dag in Suriname en we hebben dan ook niks gedaan behalve boodschappen halen en heerlijk in de hangmat liggen. Ik heb heerlijk in de hangmat geslapen, tot dat er een vleermuis op m’n hangmat viel en ik weer klaar wakker was… Uiteindelijk ben ik maar naar m’n bed verplaatst om daar verder te slapen. Zaterdag overdag hebben we ook niet zo heel veel gedaan. Aan het eind van de middag kwam Mariella met een professionele fotograaf om een fotoshoot met ons te houden voor foto’s van het appartement voorop haar website. Het was erg lachwekkend en best grappig om te doen. Ik ben dan ook erg benieuwd naar hoe de foto’s geworden zijn.. Als ik ze heb ontvangen en ze een beetje okay zijn, zal ik ze hierop zetten. Voor in de avond waren we uitgenodigd voor het verrassingsfeestje van Griet (één van de Belgische meiden) en zijn we wezen stappen in ‘Zsa Zsa Zsu’. Dit was echt heel anders dan Havana en vond het dan ook minder leuk. Het stikte van de blanke stagiaires en de sfeer ontbrak een beetje, maar ondanks dat was het wel een gezellige avond en hebben we weer wat meer Belgen leren kennen.

Om ons op te laden voor een nieuwe week stage hebben we zondag heerlijk aan het zwembad gelegen bij ‘Hotel Torarica’ en genoten van de zon! Na het zwemmen en zonnen hebben we bij ‘Zus&Zo’ goddelijke kip-saté met aardappeltjes en salade gegeten en daarna zat onze dag er al weer op.

Aankomende week is op dinsdagavond de opening van een nieuwe dansclub ‘Euphoria’, is woensdag de Dag van de Revolutie en hebben we vrijdagavond/nacht een Poolparty! En voor de mensen die het zich misschien afvroegen.. Ja we lopen ook deze week nog stage.

Mi lobi yu en tot de volgende keer!