Fa waka allemaal!?

Waar het de vorige keer een maand geleden was dat ik een reisblog schreef is hun nu nog langer. Ik heb ontzettend veel te doen hier en verveel me geen moment, waardoor het schrijven van dit verhaal vergeten wordt. Maar zoals ze in Suriname zullen zeggen: no spang! Vandaag heb ik mijn eindverslag voor school afgemaakt en kan de aankomende week gaan genieten van een heerlijke vakantie op Curaçao!

Stage gaat nog steeds goed en is eigenlijk bijna al afgelopen, we hoeven namelijk nog maar drie weken. De tijd vliegt voorbij en probeer nog niet aan het moment te denken dat ik afscheid moet gaan nemen van alle lieve kinderen. Afgezien van stage maken we hier ook genoeg mee en zo hebben we uitgebreid Koningsdag gevierd. Op 25 april was er het Kingsland festival, we zijn hier naar toe gegaan met de partybus en waren dus al goed in de stemming toen we op het festival terrein aankwamen. Het was een geweldig feestje en maandagavond 27 april hebben we dit nog eens dunnetjes overgedaan op een partyboat, wat ook een erg leuke ervaring was! Naast al het gefeest hebben Samantha en ik ook nog een heldendaad verricht haha, namelijk het redden van 11 puppies. De puppies zaten vast onder een container en door de vele regen was het gat onder de container volgelopen. Samantha en de broer van Dorianne hebben vervolgens rollend in de modder ervoor gezorgd dat de puppies onder de container vandaan zijn gehaald. Maarja wat moest er dan gebeuren met pups… We hebben maar besloten om ze mee naar huis te nemen en een nieuw onderdak voor ze te zoeken. Binnen twee dagen waren alle puppies opgehaald en was het weer heerlijk rustig in huis hahah, lang leve social media!!

Helaas komt er aan al het gefeest met iedereen ook een keer een eind en hebben we afscheid moeten nemen van onze Klaske die Suriname als eerst moest verlaten. We hadden een verrassingsfeestje voor d’r georganiseerd waarbij we eerst met z’n allen gegeten hebben bij Warung Monica, het restaurant van een jongen waarmee we salsa dansen, om vervolgens op de partybus te gaan naar Havana. Het was een geweldige avond en de volgende dag hebben we brak roti gegeten en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Gelukkig hoefde ze niet alleen te vliegen, want de broer en zus van Dorianne vlogen tegelijk met haar naar huis. Het is wel een gek idee dat we in een korte tijd zulke leuke mensen hebben leren kennen en dat Samantha en ik ze allemaal moeten uitzwaaien, omdat wij als laatste twee richting Nederland vertrekken. Lang hadden we niet de tijd om te treuren, want de week erna stond de verjaardag van Dorianne en mij op de planning. Allebei op 21 mei jarig alleen is Dorianne een jaartje ouder. ’s Ochtends werd ik wakker gemaakt door Samantha en met ballonnen, een verjaardagslied en een verrassing. Papa, mama en Fabienne hadden namelijk in Nederland een filmpje opgenomen om mij te feliciteren, echt ontzettend lief en had dit niet verwacht. Ook Samantha had een filmpje gemaakt waar ik echt helemaal om dubbel gelegen. Het is echt schat van een meid en heeft er alles aan gedaan om me jarig te laten voelen en dat is haar dan ook zeker gelukt! Dankjewel lieve Sam! ’s Avonds hebben Dorianne en ik samen onze verjaardag gevierd. Eerst een borrel bij ons thuis waar we vervolgens met de partybus voor onze deur werden opgehaald en daarna naar Havana zijn geweest.

Een reisverslag zonder trips is natuurlijk niet compleet en in de afgelopen tijd zijn we dan ook weer drie weekenden weggeweest. Het weekend van 2-3 mei gingen we naar Galibi opzoek naar schildpadden. We gingen met een groep Surinamers en vier andere stagiaires. Het leek een erg leuk weekend te worden en de sfeer zat er ’s ochtends al goed in in de bus. Om 08.00 uur werd de eerste fles borgoe al open getrokken bij de Surinamers, dit kon vooraf al niet goed gaan en dit bleek later ook zo te zijn.. Bij aankomst in de plaats Albina kwam de borgoe er dan ook meteen uit. In Albina gingen we vervolgens op de boot naar de overkant waar Frans-Guyana lag. Frans-Guyana hoort bij Europa en dit merkte je aan alles, er werd Frans gesproken, auto’s reden weer rechts en je moest er met euro’s betalen, erg gek allemaal hahah. Na even door het plaatsje daar gelopen te hebben gingen we verder op de boot richting Galibi. De bootreis was echt om te lachen, iedereen werd zeiknat, maar omdat ik helemaal voorin in de boot zat bleek ik droog. Dit mocht ook wel een keertje want normaal ben ik altijd de persoon met pech. Bij aankomst in Galibi zagen we een eindelijk weer eens strand en hebben even heerlijk gezwommen nadat we onze hangmatten hadden opgehangen. De sfeer met de Surinamers was helaas om te snijden en ze ontweken ons compleet. ’s Avonds gingen we op zoek naar schildpadden en na een tijdje hadden we er twee gevonden. We moesten heel erg stil op een afstand blijven wachten totdat de schildpad zijn gat had gegraven voordat we er heen konden. Helaas gingen de schildpadden halverwege het graven weer terug naar zee, want het bleek later dat er water in het gat zat en hierdoor kunnen ze niet hun eieren leggen. We hebben dus niet het legproces meegemaakt, wat ik wel erg jammer vond want daar kom je juist voor. Maar niet getreurd want het was een erg mooie trip, hebben wel schildpadden gezien en ook nog eens een interessante rondleiding door het dorp gehad zondagochtend.

In het weekend van 9-10 mei hadden we een relax weekend met de meiden, de broer en zus van Dorianne en een aantal mannen van de salsa lessen. We hebben overdag lekker gevaren met een bootje en gezwommen in de kreekjes. Zaterdag avond was er een heerlijke bbq met frietjes en pindasaus, I love it! Samen met Samantha en Chico ben ik ’s avonds nog opzoek gegaan naar een supermarkt zodat we extra borgoe konden kopen. Bij terugkomst hebben we met z’n allen lekker gekaart, gedanst en gedronken. Op het eind waren Samantha, David en ik nog als laatste over, want we waren natuurlijk te eigenwijs.. de extra gehaald fles borgoe moest en zou op. Uiteindelijk kwam om 06.00 uur de zon op en gingen wij richting onze hangmat. Dit was ook weer een geslaagd en gezellig weekend. Ik vind het echt heerlijk om af en toe even buiten de stad te zijn, omdat het daar zo heerlijk rustig is.

De laatste trip die we gedaan hebben tot nu toe was Brownsberg en het Stuwmeer. Hier gingen we 23-24 mei naar toe samen met Ellen, haar ouders, zus en vriend van de zus, Lisa en haar vader, Samantha, Joyce en Macy. Het was eigenlijk de bedoeling om met deze groep te gaan, maar toen we zaterdagochtend aankwamen bij het vertrekpunt bleek dat er nog meer mensen mee gingen. Na een beetje tegensputteren zijn we toch maar de bus ingestapt, want er kon toch niks aan veranderd worden. Op de heenweg naar Brownsberg zijn we gestopt bij Berg en Dal waar een aantal mensen de kabelbaan gingen doen. Ik bleef achter met Macy, Ellen’s moeder, Ellen en Samantha, want wij hadden al een keer een kabelbaan gedaan. Toen iedereen terug was vertrokken we verder richting het stuwmeer. Dit is echt een gigantisch kunstmatig aangelegd meer ter grootte van de provincie Utrecht. Het was ontzettend mooi, maar paste eigenlijk niet bij de rest van Suriname. Dit komt natuurlijk ook doordat het er eigenlijk niet hoort. Met een bootje zijn we toen naar een eiland gevaren waar we even konden zwemmen en wat hebben gegeten. Helaas had onze gids alleen erg haast iedere keer (ja kan je het je voorstellen hier in Suriname? Het kan dus blijkbaar wel..) dus moesten we al snel weer terug naar de bus. Vanaf daar was het ongeveer nog een uurtje rijden voordat we op de top van de Brownsberg aankwamen. Hier hebben we overnacht en zou je heel mooi uitzicht hebben over het stuwmeer, maar het was bewolktL In het donker is er een wandeling door de jungle gemaakt op zoek naar dieren, ik was alleen plotseling ziek geworden en heb de rest van de avond in bed doorgebracht. Gelukkig voelde ik me zondagochtend wel iets beter en na een ontbijtje op bed van Samantha ben ik toch mee gegaan de jungle in naar de watervallen. Ik had van te voren gedacht dat we de berg op zouden klimmen, maar niets was minder waar. We moesten namelijk eerst alleen maar dalen tot dat we bij de Irene-val aankwamen. Hier konden we lekker afkoelen en even bijkomen voordat we weer helemaal omhoog moesten klimmen. Doordat het de laatste dagen enorm heeft geregend was het pad erg modderig en moest je goed opletten waar je liep zodat je niet viel. Toen we weer bijna terug waren hebben we een afslag genomen naar de Leo-val. Ook hier moesten we eerst weer flink dalen, ik vond deze waterval mooier dan de Irene-val, maar ben blij dat ik ze wel allebei heb gezien. Terug in het kamp snel onder een ijskoude douche gestapt (wat ben ik toch blij dat we warm water in het appartement hebben), wat heerlijke bami gegeten om vervolgens aan onze terugreis naar Paramaribo te beginnen. Ondanks het ziek zijn en de tegenvallers was het een leuk en mooi weekend!

Voor nu houd ik het weer even voor gezien en ga verder met het inpakken van mijn koffer. Ellen en Dorianne slapen vanavond bij ons en we zullen om 03.30 uur vannacht opgehaald worden door de taxi. Om 07.15 uur zullen we dan weg vliegen richting zon, zee en strand!

Een bigi brasa van mij voor jullie!