Hoi allemaal!

Inmiddels is het alweer een maand geleden dat ik m’n vorige reisverslag erop heb gezet en ik heb het de afgelopen weken ook echt iedere keer voor me uitgeschoven, maar nu is het dan toch eindelijk weer zover.

Stage

Op stage gaat het goed, we zijn nog steeds druk bezig met het inzamelen van geld en hebben van het tot nu toe ontvangen bedrag al veel mooie dingen gekocht. De kinderen zijn erg lief en gelukkig bereiken we ook steeds meer de wat oudere kinderen in het kinderhuis. Ook is er een nieuwe ‘directrice’ en van wat ik deze week van heb gezien is ze goed in aanpakken en dit is precies wat het kinderhuis op dit moment nodig heeft.

Springbreak trip

In het weekend van 28 en 29 maart was het tijd voor de Springbreak trip. Het was een sportief weekend waarbij we voornamelijk met alleen maar Nederlandse en Belgische stagiaires waren. Iedereen was ingedeeld in teams en mijn team heette ‘Matapica’, dit is een bezienswaardigheid hier in Suriname. We moesten op zaterdag 3x touwtrekken, 3x een basketbalspel, 3x een waterspel en 3x beachvolleyballen. Helaas ben ik tijdens het basketbalspel uitgegleden op het asfalt waardoor mijn hele rechterbeen open lag. Zo creatief als ze hier zijn is het toen met het drankje Mariënburg (90% alcohol) ontsmet, maar voor deze zekerheid heb ik helaas hierdoor niet mee kunnen doen met het waterspel. Nadat alle rondes waren gespeeld kregen we heerlijk te eten en was het ’s avonds tijd voor een competitie bierpong. Ons team ging hiermee erg goed en het lukte mij zelfs om 4x achter elkaar er eentje in te gooien, zo heb ik het niet meedoen aan het waterspel toch nog een beetje goed kunnen maken! Helaas lagen we de ronde erna er wel uit, maar niet getreurd want toen begon het feest pas echt. Het was een erg gezellig avond/nacht en heb weinig in m’n hangmat kunnen slapen. Zondag werd de finale gespeeld wat betekende dat wij vooral bezig waren met zitten, kaarten, eten en ontnuchteren. Nadat alles weer was opgeruimd was het tijd om naar huis te gaan en na ongeveer één uur rijden waren we weer terug in Paramaribo.

Raleighvallen & Voltzberg

Van vrijdag 3 t/m maandag 6 april stond onze eerste echte trip naar het binnenland op de planning. Vrijdag stond vooral in het teken van reizen naar onze eindbestemming, Fungu-eiland. We hebben eerst 4 uur gereden over een erg hobbelige bauxiet-weg om vervolgens een korte tussenpauze te nemen waar we wat te eten kregen en om alle spullen in boten te laden. Het tweede deel van de reis zouden we per boot afleggen en hier hebben we nog eens zo’n 4 uur opgezeten. Nou ik je vertellen dat je op het eind echt een ontzettende houten kont krijgt en het werd nog koud ook. Ongeveer halverwege de boottocht kwamen we de boot tegen waarin al onze spullen zaten en deze was aan het zinken.. De mannen waren zeiknat en druk bezig om met emmers al het water eruit te scheppen. Gelukkig konden ze verder, maar we hebben we lang moeten wachten totdat de boot bij het eiland was. En helaas waren al onze spullen ook nog eens helemaal doorweekt! Gelukkig konden we de eerste nacht in een hutje slapen met bedden, maar dit sliep ook niet echt heel lekker hahah. Zaterdag was het aan onze groep de taak om de Voltzberg te gaan beklimmen. We waren al vroeg vertrokken en moesten eerst een klein stukje met de boot, maar als snel moesten we toch echt onze eigen energie en krachten in gaan zetten om naar de top te komen. Onderweg moesten we over boomstronken heen, onder takken door, over het water en berg op en weer af. Af en toe hadden we even pauze, maar we liepen dan als snel weer door. Ook zijn we twee keer opgehouden door slagen waarvan er eentje de twee na giftigste van Suriname is, bah bah! Aangekomen bij het plateau konden we de Voltzberg al zien en was het nog een half uur lopen naar de voet van de berg. Onderaan de berg was het nog ongeveer 20 min. stijl omhoog klimmen om bij de top te komen. Het was behoorlijk pittig, maar het was het zeker waard. Het uitzicht was echt geweldig mooi en na een hele fotoshoot was het weer tijd om aan onze terugreis te beginnen. Na nog eens 4 uur door de jungle te hebben gewandeld kwamen we aan bij een kleine waterval waar we heerlijk even konden afkoelen voordat we weer met de boot werden opgehaald. Terug bij de accommodatie kregen we te eten en ’s avonds was er nog een gezellig kampvuur waar we bij konden zitten. Inmiddels waren al onze spullen opgedroogd en moesten we deze nacht toch echt in onze hangmat slapen, maar dit ging eigenlijk best prima.

Zondag was voor ons een relaxt dagje; in de ochtend hebben we wel eerst nog één uur door de jungle gelopen om aan te komen bij de moederval van de Raleighvallen. Dit was mooi om te zien, maar viel een beetje tegen aangezien de dag ervoor veel spectaculairder was. We hebben hier fijn op de rotsen in het water, in de zon gezeten en na een uurtje was het weer tijd om terug te gaan. De rest van de middag waren we ‘vrij’ en hebben nog meer in de zon gelegen. Voordat het eten klaar was hebben ons gebaad in de rivier wat erg grappig was om een keer te doen en eigenlijk ook best wel fijn. Tijdens eten was er ineens paniek… er waren namelijk vogelspinnen gespot bij de slaapplekken en dit was niet echt een fijn idee. Er werd ons wel verteld dat deze vogelspinnen niet giftig waren en dat ze mensen niet aanvallen. Nou dit moesten we dan maar aannemen en om het een beetje te vergeten hebben we er maar een drankje ingegooid terwijl er een optreden was van de Raleighboys.

Maandag was het weer tijd om naar huis te gaan en toen we aan het ontbijt zaten was er nog een vogelspin gespot op het gras, maar dit keer een mini versie. Zo stoer en totaal niet bang (lees het tegenovergestelde) als we zijn hebben we deze spin over onze handen laten lopen en natuurlijk ook even snel foto’s gemaakt. Na dit avontuur kon de terugreis beginnen en uiteindelijk waren we tegen 18.30 uur weer terug in Paramaribo.

Wandelmars

De woorden ‘uitrusten’ en ‘niks doen’ stonden deze afgelopen weken niet in onze woordenboeken want in de week van woensdag 8 april t/m zaterdag 11 april was er de wandelmars in Paramaribo. De wandelmars is eigenlijk een wandel 4-daagse zoals wij het kennen, maar hier lopen heel veel groepen en brasbands mee met muziekinstrumenten en dansers. Het is net een carnavalsoptocht en wij liepen er tussen als individuele lopers. Het was één groot feest en de sfeer was geweldig. Onderweg kregen we veel leuke reacties van de Surinamers langs de kant. Ze vonden het allemaal erg leuk dat we meeliepen en vonden het knap. De eerste dag hebben we ongeveer 15km gelopen en waren met 2 uur en 40 minuten weer binnen. Donderdag zou de langste dag worden en we hadden vol goede moed t-shirts gemaakt met ‘hier komen de bakra’s’ en ‘no spang’ erop. Blanke Hollanders worden hier ‘bakra’s’ genoemd en ‘no spang’ betekend zoiets als ‘maak je niet druk/geen stress’. Gelukkig vielen de shirts erg in de smaak en kregen we onderweg veel leuke reacties. We dreven eigenlijk de spot met onszelf en dat kunnen ze hier wel waarderen. Het was een ontzettend lange weg van 19 km, maar gelukkig stonden er overal mensen (echt heel veel mensen, heel Paramaribo was leeggelopen) langs de kant om iedereen aan te moedigen. Het leukste was nog wel dat de sommige mensen ons toezongen met ‘en van je hela hola, houdt de moed erin, houdt de moed erin’. Dit werkte erg goed en hierdoor bleven we lachen. Op het eind was ik dolgelukkig toen ik de finish zag en ben samen met Dorianne over de finish gerend. Helaas had ik heel erge blaren en ontzettend last van m’n knieën (ook nog van het beklimmen van de Voltzberg) waardoor ik de laatste twee dagen van de wandelmars niet meer mee heb kunnen lopen. Ik vond dit erg jammer, maar ben ontzettend blij dat ik twee dagen heb mee kunnen doen, het was echt een ervaring die ik niet had willen missen!

Daarnaast hebben we een aantal keer samen gekookt en gegeten met onze huisbaas en haar twee dochters wat erg gezellig was. Ook zijn we zondag 19 april naar de Paramaribo Zoo geweest. Dit viel een beetje tegen en het was erg klein, maar ondanks dat was het wel een gezellige middag.

Wij zullen net als jullie in Nederland Koningsdag gaan vieren en misschien zelfs nog wel een beetje uitgebreider.. Zaterdag zullen we namelijk naar Kingsland op Parabello gaan, zondagavond waarschijnlijk naar een feestje in Torarica en maandagavond ga ik op een partyboat waar we 4 uur lang zullen varen over de Suriname rivier met gezellige mensen, muziek en lekkere drankjes! Zoals jullie dus lezen kom ik niks te kort en mis Nederland dan ook zeker niet hahah (al doe ik dat stiekem soms wel een beetje hoor!)

Veel liefs en een dikke knuffel!