Hoi allemaal!

Ja ja nog 11 dagen en dan is het tijd om het vliegtuig terug te pakken naar Nederland. Of ik hier blij mee ben dat weet momenteel nog niet en denk er ook nog maar niet te veel over na. Daarom schrijf ik vandaag eerst nog over mijn avonturen van de afgelopen tijd, want wij (Samantha, Ellen, Dorianne en ik) waren op vakantie naar Curaçao! WOW wat een geweldige week was dit en wat een bijzonder mooi eiland. We vertrokken in de nacht van zaterdag 6 juni op zondag 7 juni om 03.30 uur met onze taxi naar ‘Zanderij’. De vlucht ging ontzettend snel aangezien ik alleen maar geslapen heb. Bij aankomst op Curaçao werden we meteen verwelkomt door de heerlijke zon en konden we de regen voor een weekje achter ons laten. We werden opgehaald door de huisbaas en naar ons onderkomen voor de aankomende week gebracht. Na helemaal te zijn geïnstalleerd en kennis te hebben gemaakt met onze huisgenoten zijn we richting ‘Mambo Beach’ gegaan. Hier hebben we heerlijke genoten van de zon en het super blauwe water met een cocktailtje in onze hand. ’s Avonds was er een feestje op het strand waar we ook nog naar toe zijn geweest, maar hebben het niet laat gemaakt want we waren toch best wel moe. Ik sliep samen met Dorianne op de kamer en hadden net als de anderen geen airco, jeetje wat is dat warm zeg en wat waardeer ik m’n airco in Suriname hahah. Eigenlijk klinkt dat best wel verwend, maar het was echt bloedheet. Vanaf maandag hadden we een auto gehuurd, zodat we lekker zelf konden rondtoeren over het eiland en hebben dit dan ook goed gedaan. Op maandag zijn we naar de ‘Boca’s’ geweest. Dit waren vier plekken langs de kust waar de zee heel hard en hoog tegen de rotsen opknalt, erg mooi om te zien. Alleen moet er bij ons altijd wel iets fout gaan en dit keer had Samantha al bij het eerste ritje de autoband kapot gereden. Gelukkig was de beveiligingsman zo lief om onze band te verwisselen, want wij hadden natuurlijk geen idee hoe dat moest… Achteraf gezien was het helemaal niet moeilijk, dus de volgende keer kunnen we het zelf! In de avond zijn we lekker uiteten geweest bij ‘De Buren’ en ik heb hier ‘Keshi Yena’ gegeten, dit is een Antilliaans gerecht met gesmolten kaas, kip en groeten, erg lekker!

Op dinsdag gingen we met de catamaran naar Klein Curaçao. De weg er naar toe was erg wild en we moesten ons goed vasthouden zodat we niet gelanceerd zouden worden. Ik heb erg gelachen en het was net of je de hele tijd in een achtbaan zat. Helaas was het niet voor iedereen even leuk, want al snel begonnen de eerste mensen zeeziek te worden met alle gevolgen van dien… Na ongeveer anderhalf uur varen waren we bij Klein Curaçao en hebben Ellen en ik het laatste stukje naar het strand gesnorkeld. Ik vond dit in het begin maar niks tussen al die vissen en ging ook iedere keer te ver onderwater waardoor ik een hele lading zeewater binnen kreeg. Gelukkig heb ik het overleefd en vond het snorkelen uiteindelijk echt geweldig. Het water was zo ontzettend helder en blauw, het strand heel wit en een heerlijke zonnetje, echt onbeschrijfelijk mooi. Ook hebben we een zeeschildpad gezien tijdens het snorkelen en het was net of we ons bevonden in een filmpje van het WNF, maar dit keer was het in het echt. We kregen een heerlijke lunch, hebben gezwommen en gezond en keerden aan het eind van de middag weer terug na een geweldige dag.

Woensdag was weer eens een relaxt dag voor de verandering hahah, want we doen niks anders.. In de ochtend gingen we naar de struisvogelfarm en kregen we een rondleiding. Ook mochten we de struisvogels voeren wat een erg aparte ervaring was. Na dit avontuur was het tijd om te zonnen en zijn we de rest van de dag bij de ‘Jan Thiel baai’ geweest en hebben gelegen bij ‘Zanzibar’.

Niet alles op Curaçao was geweldig, want ik werd namelijk woensdagnacht wakker door jeuk op m’n arm en dit bleek een kakkerlak te zijn.. Nadat ik m’n hele bed heb omgekeerd deed ik de klamboe erover zodat er niks meer bij me kon komen. Probleem opgelost zou je denken, nou niet dus! Een paar uur later werd ik weer wakker en toen zat er eentje op m’n gezicht! Echt verschrikkelijk vies en gruwelijk gewoon. Nog een keer m’n bed omgekeerd en dit keer de klamboe helemaal om m’n matras gedaan zodat er echt niet meer bij kon komen. Gelukkig is het hierna niet meer gebeurt, maar echt lekker geslapen heb ik die nacht niet meer.

Donderdag kwam dan de droom van Ellen, Samantha en mij uit: zwemmen met dolfijnen. Nadat we Dorianne af hadden gezet bij het strand gingen wij naar het Sea Aquarium om ons aan te melden. We hebben eerst een dolfijnenshow gekeken en daarna mochten we zelf met ze gaan zwemmen. Bikini aan, flippers uitzoeken en hup het water in met een klein groepje. Zoals ik al eerder zei lopen dingen bij ons nooit zoals het moet en dat was vandaag ook weer het geval.. Eén van onze twee dolfijnen had het namelijk vrij snel al wel weer gezien waardoor die niet wilde luisteren en iedereen het water uit moest. Na een korte pauze gingen we het opnieuw proberen, maar helaas ook deze poging mislukte. Onze groep moest het water uit en we gingen naar een ander bassin om met twee andere dolfijnen te zwemmen. Uiteindelijk waren deze dolfijnen wel enthousiast en hebben we allerlei spelletjes met ze gespeeld en gezwommen. Wat een geweldige beesten zijn dit en ook behoorlijk groot als je er naast zwemt. Het was een ontzettend gave ervaring en had dit niet willen missen, oma Ruurlo bedankt voor dit geweldige cadeau!! Na een broodje te hebben gegeten en de foto’s opgehaald te hebben gingen we richting Dorianne en hebben nog lekker op het strand gelegen. ’s Avonds natuurlijk weer uiteten geweest en heb eindelijk weer eens heerlijke rosé gedronken.

Na al dat luie gedoe van op het strand liggen was het toch ook echt tijd om iets inspannends te doen en daarom hebben we op vrijdag de Christoffelberg beklommen. Gelukkig waren we erg vroeg gegaan waardoor het nog niet heel erg warm was. De toch naar boven was namelijk behoorlijk pittig en de zon scheen al best vel. We hebben er iets langer dan een uurtje over gedaan om boven te komen en het laatste stuk was puur klimmen op handen en voeten. Je kon erg ver kijken op de top en zag een groot deel van het eiland. Het waaide behoorlijk dus we moesten goed uitkijken en oppassen voor plotselinge windvlagen, zodat we niet naar beneden vielen. Eenmaal weer op krachten gekomen en de nodige foto’s te hebben gemaakt begonnen we aan de klim naar beneden. Als beloning van onze inspanning zijn we in de middag verschillende strandjes af geweest, zoals ‘Grote Knip’, ‘Playa Lagun’, ‘Kas Abou’ en ‘Playa Porto Marie’ waar we heerlijk hebben gezwommen en geluierd in de zon. Op de terugweg naar Willemstad zijn we nog langs de zoutvlaktes gereden en hebben veel flamingo’s gezien. ’s Avonds zijn we heerlijk uiteten geweest en redelijk op tijd ons bed in gegaan, omdat we toch best moe waren.

Helaas was zaterdag alweer onze laatste dag en is de week voorbij gevlogen. Curaçao is echt een mooi eiland en heel veelzijdig. Voor iedereen die er nog niet is geweest kan ik het zeker aanraden! We zijn in de ochtend vroeg opgestaan, hebben wat souvenirs gekocht, nog ergens lekker wat gedronken, onze huurauto ingeleverd en nog voor het laatst naar het strand geweest. Uiteindelijk was het toch echt tijd om naar huis (Suriname) te gaan en heeft Joris (huisgenoot) ons afgezet op het vliegveld. We dachten allemaal dat we om 21.00 uur zouden vliegen, maar bij aankomst bleek dat we om 20.30 uur zouden vliegen waardoor we dus eigenlijk bijna te laat waren. Gelukkig had de vlucht vertraging en was er uiteindelijk niks aan de hand. De terugvlucht was erg angstaanjagend en was dan ook blij toen we weer veilig geland waren in Suriname. Ik kan niet precies uitleggen waarom het zo angstaanjagend was, maar het was een combinatie van dingen. Zo zaten we achterin het vliegtuig en maakte de motor echt belachelijk veel lawaai, veel meer dan normaal, bij de nooddeur suisde wind doorheen, bij het opstarten begonnen de lichten te knipperen en tijdens het dalen ging het vliegtuig iedere keer dan weer ineens harder en dan weer zachter. Het was in ieder geval heel apart en niet fijn. Maar zoals ik zei zijn we veilig geland en heeft onze taxi ons netjes thuis afgezet, zodat we heerlijk in ons eigen bedje kon gaan slapen. Het was een geweldige week en ben ontzettend blij dat ik deze reis heb mogen maken met deze drie toppers van een meiden!

De week na Curaçao hadden we onze eindgesprekken van stage en supervisie en moesten we onze eindverslagen inleveren. Helaas deed de Wi-Fi het de hele week thuis niet waardoor we de verslagen hebben ingeleverd op de Wi-Fi van de Macdonalds hahah. Ook vertelde Fabienne mij deze week dat ze een gastgezin heeft in Australië wat natuurlijk helemaal geweldig is. Ik ben ontzettend blij voor haar en trots dat ze dit avontuur aangaat!

In Suriname hebben we ook nog lang niet alles gezien en daarom gingen Macy, Samantha en ik in het weekend van 20 en 21 juni naar Nickerie / Bigi Pan. Het was een heel stuk rijden en zijn onderweg langs Groningen en Wageningen gekomen en op verschillende plekken gestopt. Aan het eind van de middag moesten we het laatste deel van de reis per boot afleggen, want ons verblijf lag midden op het water. Het verblijf was erg primitief, maar wel erg gaaf dat het op het water lag. In de avond zijn we op zoek gegaan naar kaaimannen en slangen en hebben deze ook gevonden. De rest van de avond hebben we kaartspelletjes gespeeld en gezellig gedronken. Zondagmorgen heb ik de zon zien opkomen en dit was erg mooi om te zien. De zon scheen super mooi over het water en dit gaf een gaaf effect. Na het ontbijt gingen we een stukje varen en hebben midden op het meer een modderbad gehad. In het begin voelt dit erg gek aan je voeten aangezien je lekker in de blubber staat en is het raar om je hiermee in te smeren. Dit gevoel ging wel snel weg en heb dan ook erg gelachen. Natuurlijk kon een modder gevecht niet uitblijven en vloog er van alles langs je oren. Ik mocht terug varen naar het verblijf en kreeg een 8,9 als cijfer van de bootsman hahah. Na de lunch was het helaas tijd om weer terug te gaan richting het altijd drukke Paramaribo, want we hadden nog een lange reis voor de boeg.

Voor nu houd ik het weer even voor gezien en zal als ik weer naar Nederland vertrek nog een laatste reisblog schrijven van mijn laatste avonturen in dit geweldige land!

Lobi!

xx Sharon